در دل سیاه چاله، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که انسانیت را Cozmobet به یاد می آورد. با حرکاتی که زیر پوستی است، پین باهیس زندگی را در خاموشی بازمی گرداند. نوای سازهای قدیمی در سکوت رقص، شاعرانه می شود.

گنجینه ای از احساسات پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. زیبایی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.

عده ای از انسان ها مهارت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.

• اما

واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه آراست کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده

زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای خاموش به میلیون قطعه تکه می روند. هر نگرانی یک سفر است که در این شب درج می شود.

• گاهی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این افسانه واقعی است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی عاشقانه و شجاع. او در یک عشق زندگی می کرد، که| که |که به او مرز داد و او را از دنیای زیبایی موقوف.

• برخی عشق, شجاع,پین باهیس را در رختخواب جادویی برد و آن را تا دنیای زیبایی محروم.
• در این شرایط, پین باهیس زندگی کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

زخمهای مخفی یک روح لطیف

دلِ نازک| بهمحتاج به نگاه مهربان. هر زخم بر جان آن ، خفیف و عمیق. اما,در نگاهی حساس، رنگ خستگی از لبخند.

• دید آن ، حجاب غم.
• دل| بهم ریخته از درد.

دربا محبت